Soplówka jeżowata

Soplówka jeżowata (Hericium erinaceus) jest grzybem jadalnym o dobroczynnych właściwościach. W Polsce jest bardzo rzadka i podlega ścisłej ochronie. Rozwija się na martwym drewnie lub pasożytuje na pniach żywych, ale osłabionych drzew, głównie dębów, buków, jabłoni i orzechów włoskich.

Soplówka jeżowata występuje w Ameryce Północnej, Europie i Azji. Jest znana pod kilkoma nazwami. Jedna z nich, „lwia grzywa” (Lion’s Mane) dobrze oddaje jej charakterystyczny wygląd. Owocnik, który dorasta do wielkości około 30 cm, przyrasta bokiem do drzewa w dolnej partii pnia. Cały jest pokryty kolcami, które wraz z upływem czasu zmieniają kolor z białego na brązowawy. Miąższ jest biały, zwarty i ma zapach grzybowy. Co ciekawe, smakiem najbardziej przypomina mięso homara. Soplówka jest przysmakiem w kuchni azjatyckiej, szczególnie w Chinach i Japonii, gdzie lwia grzywa znajduje się w uprawie.

Grzyb ma cenne właściwości lecznicze, które są szeroko wykorzystywane w medycynie Wschodu. Można go spożywać na surowo i po ugotowaniu, a także w postaci suplementu. Jest zaliczany jest do grupy adaptogenów. Ekstrakty z soplówki zawierają szereg związków bioaktywnych, które działają ogólnie wzmacniająco. Soplówka ma dobroczynny wpływ nie tylko na układ odpornościowy, ale i na nerwowy. Grzyb wykazuje właściwości neuroprotekcyjne i stymuluje rozwój nowych połączeń nerwowych. Wyraźnie wspomaga procesy uczenia i zapamiętywania i podnosi sprawność intelektualną, również w grupie seniorów. Ponadto spowalnia procesy starzenia. Pomaga też w stanach wyczerpania i napięcia na tle nerwowym i wpływa korzystnie na pracę układu pokarmowego.